Nie mów mi, jak mam żyć.

Doszłam właśnie do wniosku, że ten blog jest mój i mogę robić tutaj co chcę. Więc zrobię oddzielną notkę o tym, co zrobiłam jakieś półtora roku temu, gdy byłam chora i doskwierała mi nuda.

Po prostu włączyłam mikrofon. A to, co z tego wyszło, przechodzi najśmielsze oczekiwania. Wciąż nie wiem o co mi chodziło, kiedy to nagrywałam. Cóż.

Cóż, na pewno wiele osób się do mnie teraz zrazi. Pozdro.

No i obowiązkowo obrazek.